
برای آگاه کردن ساکنین ساختمان از بروز آتش سوزی از وسایل سمعی و بصری خاص سیستمهای اعلام حریق استفاده میشوند که به سه گروه تقسیم میگردند:
۱- آژیر(Sounder) یا زنگ(Bell)
۲- چراغهای نشانگر(Flasher)
۳- شستیهای اعلام حریق(Manual Call Point)(MCP)
آژیر یا زنگ:
آژیرها وسایل خبری صوتی هستند که هنگام بروز آتش سوزی به صدا در میآیند. ساختمان آنها الکترونیکی بوده و معمولاً پلاریزه(دارای + و -) میباشند. تمام آژیرها یی که در یک ساختمان به کار میروند باید دارای صدای یکنواخت و یکسان باشند و از همه جای ساختمان صدای آژیر شنیده شود. نصب آنها به صورت سقفی یا دیواری میباشد. حداقل صدای آژیر باید ۶۵ دسیبل یا بیشتر از صداهای محیط باشد. مقدار قدرت صدا برای استراحتگاهها ۷۵ دسیبل میباشد. معمولاً صدای آزیرهای ساخته شده در فاصله یک متری حدود ۱۰۰ دسیبل است. به همراه بعضی از آژیرهای یک چراغ فلاشر تعبیه میشود تا در صورت پر سر و صدا شدن محیط و شنیده نشدن صدای آژیر، چراغ فلاشر افراد را متوجه بروز آتش سوزی نماید. تغذیه آژیرها معمولاً ۲۴ ولت DC میباشد و هنگام آلارم جریان حدود ۱۶۰ میلی آمپر میکشند ولی در حالت عادی جریان آنها چند ده میلی آمپر است. در محیطهای پر سروصدا(محیطهای کارگاهی و صنعتی) از آژیرهای موتوردارد(Siren) استفاده میشود که فرکانس خروجی ۱۰۰۰ الی ۱۸۰۰ هرتز دارند و صدای قوی تولید میکنند. رنگ آژیرها معمولاً قرمز میباشد.
چراغهای نشانگر(Flasher):
این چراغها با نور ثابت یا چشمکزن(Flash) و همچنین به صورت ثابت یا گردان ساخته شدهاند و معمولاً به رنگ قرمز هستند و در دو محل نصب میشوند:
۱- در پاگردها، راهپلهها و راهروها:
در پاگردهای راهپله یا در راهروها چراغهای فلاشری نصب میگردند که موازی با آژیرها بسته شدهاند و همراه آژیر به کار میافتند و به آنها چراغ Strobe Light میگویند. افراد ناشنوا در ساختمان با دیدن نور این چراغها میتوانند متوجه بروز حریق شوند یا در صورت از کار افتادن احتمالی آژیرها این چراغها بروز حریق را مشخص میکنند؛ بعضی از این چراغها ممکن است با آژیر یکجا باشند.
۲- در بالای سر درب واحدها یا اتاقها:
ممکن است در بعضی مواقع خود زون دارای قسمتهای متعددی باشد و هنگام بروز حریق نیاز به تشخیص دقیقتر محل حریق داشته باشیم، مثلاً در آپارتمانهایی که هر طبقه یک زون میباشد و خود طبقه دارای چند واحد است و یا در هتلها که اتاقهای متعددی در هر طبقه وجود دارد برای تشخیص محل دقیق حریق از چراغ Remote Indicator استفاده میگردد. این چراغ بالای درب هر واحد نصب میگردد و تغذیه مثبت آن از مثبت منبع تغذیه و منفی آن از پایه مخصوص چراغ ریموت در دتکتورهای آن واحد میباشد. این پایه روی دتکتور با حرف R مشخص میشود. در صورت وصل شدن دتکتور این چراغ نیز روشن میشود.
شستیهای اعلام حریق:
این شستیها برای اعلام حریق دستی دستی ساخته شدهاند و در دو نوع فشاری معمولی و شیشهای میباشند. در هر دو نوع در حالت عادی کنتاکت شستی باز است(N.O) و در حالت اعلام حریق یک مقاومت سری با شستی که مقدار آن معمولاً ۲۷۰ اهم است در مسیر به طوری موازی با مقاومت انتهای خط قرار میگیرد و مقدار مقاومت معادل به حدود ۳۸۰ اهم میرسد و جریان افزایش مییابد و این، از نظر سیستم یعنی اعلام حریق.
در نوع شیشهای شستی تحت فشار قرار دارد و با شکسته شدن شیشه آزاد شده و کنتاکت آن بسته میشود. در انواع معمولی باید شستی را فشار داد تا کنتاکت آن بسته شود. شستی معمولاً دارای سوئیچی برای ریست کردن میباشد تا بعد استفاده از شستی بتوان دوباره آن را به حالت عادی بازگرداند. محل نصب شستیها باید در مسیرهای خروجی ساختمان و در دسترس و معرض دید باشد تا احیاناً اشخاص برای به صدا در آوردن سیستم اعلام حریق به محل حریق نزدیک نشوند و به سمت خروجیها بروند. فاصله نصب شستیها حداکثر ۳۰ متر و ارتفاع نصب ۱٫۴ متر از کف میباشد. روی شستیها کلمه فایر نوشته میشود و به رنگ قرمز میباشند.
شرکت بینا حفاظ
طراح و مجری سیستمهای اعلام حریق و سایر سیستمهای حفاظتی امنیتی در شهرهای تهران، شیراز، مشهد، اصفهان و سایر نقاط ایران
تماس با ما:
شرکت فنی مهندسی بینا حفاظ – ثبت: ۳۹۹۳۵ نشانی دفتر مرکزی: شیراز / خیابان توحید(داریوش سابق) / پاساژ وحدت / طبقه دوم / پلاک ۹ تماس با مسئولین فنی: تهران: ۰۹۲۰۷۲۰۲۷۲۶| شیراز: ۰۹۱۷۸۰۲۰۶۱۱